In De waterpoort begeeft Rosetta Loy - schrifster van de succesvolle romans Wegen van stof en Winterdromen - zich op autobiografische terrein. Door de ogen van een zevenjarig meisje maken we de dagelijkse bepalen: het ontwaken, de kloosterschool, de wandelingen, de pianolessen... De chique moeder - obsessief in het afweren van ziekte en schande - is bijna altijd afwezig. Daarom richt het meisje zich op de andere personen in het huishouden: de kokkin, het dienstmeisje, de chauffeur, maar vooral op Anne Marie, de ondoorgrondelijk Oostenrijkse gouvernante. De waterpoort is het delicate verhaal van de onvoorwaardelijke liefde van het kind voor deze vrouw. Het vertelt hoe de wereld van het kind instort als zij voor de eerste keer in haar leven wordt verlaten. Met haar gedetailleerde maar ook impressionistische weergave van sferen en gemoedstoestanden geeft Rosetta Loy een pi jnlijk duidelijke indruk van de ervaringen van het kind dat zij ooit was. Rosetta Loy (Rome 1931) debuteerde in 1974 met 'La bicicletta' ('De fiets', a.i. 91-37-148-1) waarna ze met een zekere regelmaat romans publiceerde. Hiervan verschenen o.a. 'Le strade di polvere' ('Wegen van stof', a.i. 93-26-224-8) en 'Sogni d'inverno' ('Winterdromen', a.i. 93-28-226-3) in Nederlandse vertaling. En nu dus 'La porta dell'acqua'. Het boek, dat een roman wordt genoemd, is autobiografisch, bevat herinneringen uit de kinderjaren van de schrijfster, vooral beelden (opvallend is het visuele aspect) associaties, mijmeringen. De uitgever spreekt - terecht - van een impressionistische weergave. We krijgen zo het leven te zien van een Italiaans meisje uit de betere kringen. De moeder, chique en afstandelijk, speelt niet zo'n grote rol in haar leven. Belangrijker is haar verzorgster, de Oostenrijkse kinderjuffrouw en gouvernante. De dienstmeisjes staan wat meer op de achtergrond, eve n als de n onnen op school. Bel angrijk is ook Francesco, de chauffeur van de familie. Op de haar eigen, gevoelige wijze roept ze het leven op van het kleine meisje dat ze was. Prettig leesbare lay-out, een impressionistisch kinderportretje op de kaft.
