Een vrouw gaat een confrontatie aan met zichzelf en haar omgeving. En dan gebeuren er dingen waartegen ze uiteindelijk niet is opgewassen. Maar wat er gaandeweg aan het licht komt, heeft alles te maken met de afhankelijkheid van mensen binnen een relatie én met de manieren waarop men toch zelfstandig met elkaar om kan gaan. Sommige lezers geven aan de maaneter, Hannes Meinkema's debuut, de voorkeur boven haar tweede roman. En inderdaad zijn er wel argumenten voor dit oordeel aan te voeren. Terwijl in En dan is er koffie naast Rosa een aantal andere personages een rol spelen, vertelt De maaneter het verhaal van één enkele vrouw, Kikker. Kikker is bijna de tegenpool van Rosa: waar Rosa op haar omgeving ironisch en afstandelijk reageert, kan Kikker het juist niet laten bij alles wat er met haar en om haar heen gebeurt totaal te zijn betrokken - en dat wordt h aar ondergang. Maar leest u zelf maar. De maaneter is geschreven in de vorm van een serie gesprekken die Kikker voert met zichzelf - en dat maakt het boek emotioneler van taal en minder vrijblijvend dan En dan is er koffie, misschien. Bovendien is De maaneter een jij-roman, een genre dat in de Nederlandse literatuur nog nauwelijks eerder werd beoefend.
